-
1 ścinać
ścinać (-am) < ściąć> (zetnę) włosy abschneiden; drzewo fällen; absägen; piłkę, zakręt schneiden; HIST enthaupten, köpfen;to ścięło go z nóg fam. das hat ihn umgehauen;ścinać się krew, białko gerinnen; woda gefrieren -
2 ścinać
I. vt( poddawać egzekucji) skazańca köpfen, enthaupten( powodować krzepnięcie) białko gerinnen lassenmarzenie ściętej głowy unerfüllbarer Traum m\ścinać zakręt eine Kurve schneideniść jak na ścięcie sich +akk irgendwohin quälen [ lub schleppen]II. vr( krzepnąć) białko: gerinnenkrew ścina się komuś w żyłach jdm stockt [ lub gerinnt] das Blut in den Adern -
3 krzepnąć
vi1) ( ścinać się) krew: gerinnen -
4 tężeć
vi1) ( ścinać się) galaretka: gelieren; błoto: hart werden2) ( nieruchomieć) twarz: erstarren, starr werden -
5 zsiadać
\zsiadać z roweru vom [Fahr]Rad absteigen\zsiadać z konia vom Pferd absteigen, [vom Pferd] absitzen -
6 abschneiden
ab|schneidenI. vt1) ( versperren)jdm den Weg/den Rückzug \abschneiden odciąć komuś drogę/odwrót2) ( abtrennen) ein Stück Käse, Wurst ukrajać [o ukroić] odkrawać [ perf odkroić]; Haare obcinać [ perf obciąć]; Bart zgolić; Blumen ścinać [ perf ściąć]sie schnitten ihm das linke Ohr ab odcięli mu lewe uchowährend der Arbeit im Sägewerk schnitt er sich die linke Hand ab podczas pracy w tartaku uciął sobie lewą dłoń3) ( unterbinden)jdm das Wort \abschneiden przerywać [ perf przerwać] komuś w pół słowa [o zdania]5) davon könntest du dir eine Scheibe \abschneiden ( fam) mógłbyś wziąć to sobie za wzórgut \abschneiden udać się, poszczęścić się, odnieść sukcesschlecht \abschneiden nie udać się, nie poszczęścić się, ponieść porażkę[bei einer Prüfung] gut/schlecht \abschneiden wypaść dobrze/źle [na egzaminie]
См. также в других словарях:
ścinać się – ściąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach, substancjach płynnych: przechodzić w stan stały; krzepnąć, zestalać się, tężeć, zamarzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galaretka już prawie się ścięła. Jest tak zimno, że woda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać się — Krew komuś ścina się zob. krew 13 … Słownik frazeologiczny
ścinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ścinaćam, ścinaća, ścinaćają, ścinaćany {{/stl 8}}– ściąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zetnę, zetnie, zetnij, ściął, ścięli, ścięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś, co… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać – ściąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}krew w żyłach {{/stl 13}}{{stl 7}} powodować wielki wstrząs uczuciowy, przerażenie, grozę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opowieści uchodźców ścinały krew w żyłach. Widok miejsca zbrodni ściął mu krew w żyłach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciąć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć siebie; ranić się, uderzać czymś ostrym, cienkim swoje ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciąć się przez nieuwagę nożem w rękę. Ciąć się biczem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ścinać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obcinać się — I – obciąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ścinać włosy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwykle obcinam się na pazia. Ładnie się obciąłeś. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
tężeć — ndk III, tężećeje, tężećej, tężećżał 1. «przechodzić ze stanu ciekłego w stan stały, stawać się gęstym, twardym, ścinać się» Galaretka tężeje. Błoto tężeje. 2. «stawać się nieruchomym, sztywnym; drętwieć, nieruchomieć» Twarz mu tężeje. 3. «stawać … Słownik języka polskiego
tężeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, tężećeję, tężećeje, tężećżał, tężećżeli {{/stl 8}}– stężeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać stan skupienia z ciekłego na stały, stawać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień